Tuesday, November 07, 2006

اورتگا، انقلابي و دموكرات
نويسنده: مرضيه خادم شريف
دانيل اورتگا رهبر حزب ساندينسيتا پس از گذشت 16 سال از زمان رياست جمهوري اش هنوز در تلاش است تا بتواند در انتخابات رياست جمهوري اين كشور كه قرار است در نوامبر سال 2006 برگزار شود شركت كند و بار ديگر قدرت را به دست آورد. او رهبر انقلاب 1979 نيكاراگوئه است. اورتگا كه در آخرين روزهاي رياستش با اتهامات فساد مواجه شده بود، در سه دوره بعدي انتخابات رياست جمهوري نيكاراگوئه شركت كرد ولي نتوانست آراي عمومي را جلب كند و محبوبيتي به دست آورد. درواقع، شركت در انتخابات رياست جمهوري يكي از فعاليت هاي اصلي اورتگا پس از پايان قدرتش محسوب مي شود و وي هنوز در تلاش است تا بتواند يك بار ديگر بر مسند قدرت تكيه زند. اورتگا رهبر جبهه ليبرال ملي ساندينسيتا است و اين حزب 43 كرسي پارلمان نيكاراگوئه را داراست. نظرسنجي هاي عمومي نشان مي دهد اورتگا يكي از چند نامزد انتخابات داراي شانس در رياست جمهوري سال 2006 است. اورتگا در پايان دوران رياست جمهوري اش با وضع قانوني كه به «پينياتا» معروف است دارايي هايي را كه دولت ساندينسيتا مصادره كرده بود و ارزش آن به ميليون ها و حتي ميلياردها دلار مي رسيد به اموال شخصي خود و تعدادي از مقامات ساندينسيتا تبديل كرد. حتي در آن زمان گفته مي شد كه اورتگا بودجه بانك ملي را به حساب شخصي خود واريز كرده بود. در سال 2001 اتهامات عليه اورتگا شدت گرفت و نادختري اش، «زويلا مريكا ناروايز» به طور عمومي اعلام كرد كه اورتگا او را مورد آزار و اذيت جنسي قرار داده است. در پي اين اتهامات بسياري از اعضاي مهم ساندينيست ها از اين حزب خارج شدند و دست از حمايت اورتگا برداشتند. به تازگي نيز كارلوس گوآدموز خبرنگاري كه گزارش كاملي از فساد و انتقادات عليه اورتگا را به چاپ رسانده بود، كشته شد. بسياري ديگر از مخالفان اورتگا به مرگ تهديد شده اند ولي هنوز مشخص نيست كه اورتگا شخصادر اين فعاليت ها نقش داشته باشد. دانيل اورتگا ساودرا در 11 نوامبر 1945 متولد شد. والدينش از مخالفان فعال رژيم «آناستاسيو سوموزا» بودند. وي با دستگيري در سن 15 سالگي فعاليت هاي سياسي خود را آغاز كرد. او در سال 1963 وارد دانشگاه ماناگوآ، آمريكاي مركزي شد و به جبهه ليبرال ملي ساندينسيتا پيوست و در مدت كوتاهي توانست به مقام رهبري اين حزب دست يابد. اورتگا پس از چندي دستگير شد و تا 1974 در زندان به سر برد و به دنبال گروگانگيري مقامات دولتي توسط حزب ساندينسيتا آزاد شد. پس از آزادي به كوبا كه منبع مهم كمك هاي مالي به ساندينسيتا بود، رفت. در ژوييه 1979، حزب ساندينسيتا توانست سوموزا را سرنگون كند و اورتگا يكي از پنج عضو ارشد گروه «بازسازي ملي جونتا» يا همان هيات رهبري انقلاب 1979 شد. در 1984 اورتگا در انتخابات ملي شركت كرد و با كسب 63 درصد از آرا بار ديگر به رياست جمهوري نيكاراگوئه برگزيده شد. در 10 ژانويه 1985 به طور رسمي كابينه دولت را در دست گرفت و تا 25 آوريل 1990 رييس جمهور اين كشور بود. به رغم كمك مالي سه ميليارد دلاري از سوي اتحاديه جماهير شوروي سابق بدهي اين كشور در دوران اورتگا به 11 ميليارد دلار رسيد و سرانجام در انتخابات شكست خورد. با وجود اتهامات و عدم محبوبيت به دليل فسادهاي مالي گذشته اورتگا هنوز اميدوار است پيروز انتخابات آينده نيكاراگوئه باشد. طرفداران او معتقدند كه اتهامات مالي، توطئه آمريكايي ها براي ساقط كردن دولت ساندينسيتا بوده است. فارغ از اين اتهامات، اورتگا به عنوان انقلابي اي معروف است كه حاضر شد موقعي كه در ميان مردم محبوب نيست و راي آن ها را همراه ندارد، از قدرت به طور مسالمت آميز كناره گيري كند

Comments: Post a Comment



<< Home

This page is powered by Blogger. Isn't yours?