Thursday, September 21, 2006
پيرامون رویدادهای بوداپست
بيانيۀ رهبری حزب کمونيست کارگری مجارستان
اين روزها، رويدادهای سياسی پرتلاطمی در مجارستان در حال وقوع است. در روز یکشنبه ۱٧ سپتامبر، یک سخنرانی تحرکانه فرنک گئورچسانی، نخست‌وزير به بيرون درز کرد و در اينترنت پخش شد. آن سخنرانی بود که نخست‌وزير در ديدار با نماينگان حزب سوسياليست مجارستان در پارلمان در ماه مه ۲٠٠۶ ايراد کرده بود. نخست‌وزير در آن سخنرانی توضيح داد چرا ادامه اصلاحات ساختاری در مجارستان را ضروری می‌داند. او از کلمات کثيف مستهجن بسياری استفاده کرد و اعتراف نمود که دولت در سال‌های اخير به مردم مجارستان دروغ گفته است و او حقيقت اوضاع مجارستان را با مردم در ميان نگذاشته است. انتشار اين مطالب و اين واقعيت که نخست وزير مردم را فريب داده است، موجب اعتراضات بلادرنگ گسترده شد.
در روز دوشنبه ١۸ سپتامبر، جمعيت بیش‌تر و بيش‌تری در برابر پارلمان مجارستان دست به تظاهرات زدند و خواهان استعفای نخست‌وزير شدند. تا غروب آن روز، تعداد تظاهرکنندگان به حدود ١٠هزار نفر افزايش یافت. بيش‌تر سخنرانان از دولت انتقاد کردند و خواهان یک ١٩۵۶جديد، يک تصفيه حساب جديد با کمونيست‌ها شدند (تظاهرکنندگان در واقع منظورشان حزب سوسياليست مجارستان بود و نه حزب ما).
غروب آن روز، بخشی از تظاهرکنندگان به تلويزيون دولتی مجارستان رفتند و خواهان پخش بيانيه‌های خود شدند. پليس مجارستان به آن‌ها اجازه ورود به ساختمان تلويزيون را نداد. پليس از توپ‌های آبی و گاز اشک‌آور استفاده کرد. پاسی از شب گذشته، تظاهرکنندگان شروع به حمله به ساختمان تلويزيون کردند، و پس از درگيری‌های شديد، بعد از نيمه شب توانستند آن را اشغال کنند. پليس چند ساعت بعد، ساختمان را آزاد کرد. در اين درگيری‌ها، حدود ۲٠٠ نفر که اکثراً پليس هستند، زخمی شدند. خسارات مادی، بسيار زياد است.
تظاهرکنندگان به بنای يادبود قهرمانان شوروی در مقابل ساختمان تلويزيون، آسيب جدی وارد کردند.
رهبری حزب کمونيست کارگری مجارستان پس از تحليل اوضاع، ارزيابی زير را پذيرفت:
١- مجارستان در يک بحران قانون اساسي و سياسی قرار دارد. علت اصلی اين بحران، سياست حزب سوسياليست مجارستان و شريک آن، حزب دمکرات‌های آزاد است.
همان طور که همه شما می‌دانيد، حزب سوسياليست مجارستان در انتخابات پارلمانی آوريل ۲٠٠۶ به پيروزی رسيد و با حزب دمکرات‌های آزاد، يک دولت ائتلافی تشکيل داد. دولت جديد، به رهبری فرنک گئورچسانی به سياست‌های نوليبرالی دولت قبلی ادامه داد و يک برنامه اصلاحات اقتصادی و سياسی ساختاری را در پيش گرفت. اين بسته اصلاحی، به غير از یک برنامه برای توجيه سرمايه‌داری، چيز ديگری نيست. دولت می‌خواهد- با اين بسته اصلاحی- به اصطلاح معيار‌های ماستريخت را جهت پذيرش يورو، مستقر کند. اين برنامه يعنی افزايش قيمت‌ها، افزايش ماليات‌ها، پولی کردن خدمات پزشکی، شهريه اجباری برای تحصيلات دانشگاهی و غيره. ميليون‌ها نفر همه روز با مشکلات دست به گريبان هستند. اکثريت مردم اکنون به معنی واقعی نوليبراليسم پی برده اند و اين موجب افزايش جدی نارضايتی‌ها شده است. هم‌زمان، مردم احساس سردرگمی و حتا فريب‌خوردگی می‌کنند، و از امکان واقعی تأثيرگذاری بر تصميمات سياسی برخوردار نيستند.
۲- اکثريت مردم اين روزها در اعتراض به سياست‌های نوليبرالی و تجاوز نخست‌وزير به ابتدايی‌ترين هنجارهای اخلاق سياسی، به خيابان‌ها رفتند.
۳- تظاهرات ضددولتی به معنای انقلاب نيست، بلکه بدين معناست که مردم دروغ و فريب بيش‌تر را نمی‌خواهند، و آن‌ها عليه سياستی هستند که همه چيز را از فقرا می‌گيرد. نيروهای دارای هدف تغيير نظام سرمايه‌داری [در اين تظاهرات] وجود ندارند.
۴- برخی نيروهای تندرو و حتا افراطی از نارضايتی گسترده مردم برای اهداف سياسی و شخصی خود استفاده کردند.
۵- حزب کمونيست کارگری مجارستان، کناره‌گيری نخست‌وزير را تنها راه‌حل واقعی می‌داند. هم‌زمان، ما خواهان تشکيل یک مجلس مؤسسان جديد و پذيرش یک قانون اساسی جديد هستيم.
۶- حزب کمونيست کارگری مجارستان استفاده از قهر را محکوم کرده و خواهان آن است که دولت امنيت همه شهروندان را تأمين کند.
رهبری حزب کمونيست کارگری مجارستان
١٩ سپتامبر ۲٠٠۶
# posted by baloch : 11:31 AM
