Wednesday, August 02, 2006
نه می بخشيم نه فراموش می کنى پيام هم بندان آخرين کشته رژيم، اکبر محمدی
پيام زندانيان بند 350 زندان اوين در رابطه با جان باختن اکبر محمدی:نه می بخشيم نه فراموش می کنيم مردم ستمديده ايران: سرانجام " اکبر محمدی" هم بند ما، به دنبال اعتصاب غذای خود که ازهفته پيش برای آزادی خود وساير زندانيان سياسی آغازکرده بود، پس ازآنکه به علت وخامت حالش به بهداری زندان اوين منتقل شد به علت خودداری مسئولان مربوطه ارانجام کوچکترين خدمات پزشکی درمورد او حدود ساعت هشت ديشب يکشنبه 8/ 5/85 نرداد جان فدا کرد. اکبر محمدی ازبيماريهای گوارشی وديسک کمر رنج می برد وبه همين دليل مدتها برای معالجه به خارج زندان منتقل شده بود وپس ازبرخی معالجات چون پزشکان اعلام کرده بودند به علت خالی شدن مايع نخاعی عمل جراحی درمورد اودرداخل کشور امکان پذير نيست با مرخصی نامحدود درخارج زندان بسر می برد، اما درماه گذشته مامورين امنيتی مجددا اورا دستگير وبه زندان منتقل ساختند. اودر بيانيه ای که درآغاز اعتصاب غذای خود منتشر ساخت يادآوری شد که او وصدها زندانی ديگر همانند او بی هيچ موجبی جز عشق به ميهن ومردم درزندانها فرسوده وتباه می شوند وچون هيچ وسيله ديگری برای مبارزه با اين ستم فجيع نداشت خود را وسيله اين مبارزه قرارداد .ما جان باختن اين هم بندخودرا به خانواده محمدی ومردم ايران تسليت می گوئيم .وبه آنها اطمينان می دهيم که برخلاف توصيه امثال آقای گنجی ، آنچه را که بر" اکبرمحمدی" واکبرها ی ديگر رفته است هرگز " نه می بخشيم ونه فراموش می کنيم " . می دانيم راه آزادی ايران راهی پر رنج وطولانی است ، می دانيم اکبر محمدی اولين جان باخته اين راه نيست وآخری آن هم نخواهد بود، می دانيم که کابين آزادی بسيار گران است، با اين حال به مردم ايران وبه همه خانواده های جان باخته راه آزادی وبه خانواده " محمدی " اطمينان می دهيم که ايستاده ايم وبهای آنرا به نقد جان می پردازيم./ روحش شاد زندانيان بند 350 زندان اوين
پيام زندانيان بند 350 زندان اوين در رابطه با جان باختن اکبر محمدی:نه می بخشيم نه فراموش می کنيم مردم ستمديده ايران: سرانجام " اکبر محمدی" هم بند ما، به دنبال اعتصاب غذای خود که ازهفته پيش برای آزادی خود وساير زندانيان سياسی آغازکرده بود، پس ازآنکه به علت وخامت حالش به بهداری زندان اوين منتقل شد به علت خودداری مسئولان مربوطه ارانجام کوچکترين خدمات پزشکی درمورد او حدود ساعت هشت ديشب يکشنبه 8/ 5/85 نرداد جان فدا کرد. اکبر محمدی ازبيماريهای گوارشی وديسک کمر رنج می برد وبه همين دليل مدتها برای معالجه به خارج زندان منتقل شده بود وپس ازبرخی معالجات چون پزشکان اعلام کرده بودند به علت خالی شدن مايع نخاعی عمل جراحی درمورد اودرداخل کشور امکان پذير نيست با مرخصی نامحدود درخارج زندان بسر می برد، اما درماه گذشته مامورين امنيتی مجددا اورا دستگير وبه زندان منتقل ساختند. اودر بيانيه ای که درآغاز اعتصاب غذای خود منتشر ساخت يادآوری شد که او وصدها زندانی ديگر همانند او بی هيچ موجبی جز عشق به ميهن ومردم درزندانها فرسوده وتباه می شوند وچون هيچ وسيله ديگری برای مبارزه با اين ستم فجيع نداشت خود را وسيله اين مبارزه قرارداد .ما جان باختن اين هم بندخودرا به خانواده محمدی ومردم ايران تسليت می گوئيم .وبه آنها اطمينان می دهيم که برخلاف توصيه امثال آقای گنجی ، آنچه را که بر" اکبرمحمدی" واکبرها ی ديگر رفته است هرگز " نه می بخشيم ونه فراموش می کنيم " . می دانيم راه آزادی ايران راهی پر رنج وطولانی است ، می دانيم اکبر محمدی اولين جان باخته اين راه نيست وآخری آن هم نخواهد بود، می دانيم که کابين آزادی بسيار گران است، با اين حال به مردم ايران وبه همه خانواده های جان باخته راه آزادی وبه خانواده " محمدی " اطمينان می دهيم که ايستاده ايم وبهای آنرا به نقد جان می پردازيم./ روحش شاد زندانيان بند 350 زندان اوين
# posted by baloch : 6:54 AM
