Saturday, July 29, 2006
سرمقاله گاردین، ارگان مرکزي حزب کمونیست استرالیا
برگردان: ا. آذرنگ
درنده خو ترین کشورهاي امپریالیستي اکنون سیاست « نه بحث، نه مذاکره، یا دیکتات ما را بپذیرید یا پیامدهای آنرا خواهید دید» را پیش گرفته اند. در حال حاضر، با کمیاب شدن منابع و ظهور یک آگاهي سیاسي جدید در بین خلق هاي استعمار شده جهان، شماري از کشورهاي امپریالیستي روند مذاکره براي رسیدن به نتایج مسالمت آمیز را کنار گذاشته اند. بویژه دولت هاي ایالات متحده، بریتانیا، استرالیا و اسرائیل سیاست« تحویل بده، یا شلیک خواهیم کرد» را پیش گرفته اند. این سیاست بروشنی در اظهارت دیک چیني، معاون رییس جمهور آمریکا بازتاب یافته است:« رییس جمهور مسئولیت تضمین اینکه با هیچیک از مستبدین جهان مذاکره نشود را به من واگذار کرده است. ما با شیطان مذاکره نمي کنیم، آن را در هم مي شکنیم.» هر دولتي که در واگذاري منابع خود یا قبول «تغییر رژیم» تردید کند، برچسب« شیطان»، « دولت وامانده»، یا « دولت یاغی» را دریافت مي کند. کوچکترین حادثه بهانه اي مي شود براي شعله ور کردن اوضاع به یک « بحران بین المللي». این یا آن منطقه «نقطه اشتعال» نامیده شده و بر یک « پاسخ فوري و دندان شکن» پافشاري مي شود. نمونه هاي مشخصي از خوداري از مذاکره وجود دارد. دولت جنگ طلب کنوني اسرائیل حتا از مذاکره با دولت انتخابي حماس به این بهانه که « تروریست» است خوداري مي کند. آنها با تروریست خواندن هر جنبش مخالف، یک سد غیر قابل عبور در برابر مذاکره قرار مي دهند. واقعیت این است که اسرائیل با هیچیک از مقامات فلسطیني از سر حسن نیت مذاکره نکرده است، به این دلیل که آنها هیچ موافقتنامه اي را نمیپذیرند مگر آنکه به تسلیم کامل فلسطیني ها بیانجامد. این هفته دولت اسرائیل پس از تجاوز به غزه، پیشنهاد دولت حماس براي آتش بس را در جا رد کرد.
ایالات متحده نیز رفتار مشابهي را در رابطه با ایران در پیش گرفته است و از مذاکره با دولت ایران خوداري مي کند و ادعا مي کند دولت ایران پشتیبان تروریسم است و هدف آن از ایجاد صنایع هسته اي، تولید سلاح هاي اتمي است. این واقعیت که ایران حق دارد براي تولید انرژي تاسیسات اتمي بسازد، کاملاً نادیده گرفته مي شود. موضع «عدم مذاکره» ایالات متحده (و در اینمورد موضع دولت اسرائیل هم) در هر لحظه مي تواند گزینه دست زدن به حمله پیشگیرانه هوایي علیه نیروگاه هاي اتمي ایران یا حتا یک تجاوز تمام عیار را در برابر آنها بگذارد.درآنسوي کره زمین، ایالات متحده از مذاکره دوجانبه با دولت جمهوري دموکراتیک خلق کره خوداري مي ورزد، این در حالي است که ایالات متحده دائماً از سیاست هاي دولت جمهوري دموکراتیک خلق کره شکایت مي کند. در واقع این رهبري ایالات متحده است که جمهوري دموکرایتک خلق کره را بخشي از «محور شرارت» لقب داده است، اما ترجیح مي دهد در پس چارچوب مذاکرات شش جانبه پنهان شده و با سعي زیاد در صدد ایجاد تفرقه بین جمهوري دموکراتیک خلق کره و جمهوري خلق چین بر آمده و کره شمالي را منزوي کند. طي بیش از چهل سال، دولت هاي مختلف آمریکا یکي بعد از دیگري، در راستاي نابود کردن دولت سوسیالیستي کوبا، سیاست مشابهي را دنبال کرده اند. یکیار هم به کوبا تجاوز کردند که به شکست انجامید. از آن زمان تا کنون، تهدیدات جدید بسیار و محاصره کامل اقتصادي علیه کوبا و مجازات هاي سنگین علیه کشورهایي که با کوبا وارد مبادلات تجاري شوند، اعمال شده است.
این سیاست ها، از جوانب چندی تازگي نداشته بلکه ادامه همان سیاست هاي قدیمي اند که شدت یافته و آشکارتر شده اند. قدرتهاي امپریالیستي غرب، براي سال هاي بسیاری دولت اتحاد شوروي که در پي انقلاب 1917 تشکیل شده بود را برسمیت نشناختند، نفرت آنها از سوسیالیسم و تصمیم آنها براي اجراي توصیه وینستون چرچیل که گفته بود: «طفل بلشویک را باید در گهواره خفه کرد» دلیل اصلي آن سیاست بود.
پس از اعلام بنیانگذاری جمهوري خلق چین در سال 1949، سیاست مشابهي در قبال چین در پیش گرفته شد. دولت استرالیا بمدت 25 سال از برسمیت شناختن جمهوري خلق چین خوداري کرد و آن کشور از اشغال کرسي مشروع و قانوني خود در سازمان ملل براي سال هاي بسیار محروم شد.
با این وصف، سیاست هاي وحشیانه سرمایه داري بطور عریان در برابر مردم جهان قرار دارد. مردم کشورهاي بسیاري، بجاي تسلیم و تن دادن به ذلت، در برابر دخالت بین المللي در امورشان مقاومت کرده و عزم خود براي حفظ استقلال کشورهاي خود را نشان مي دهند.
سیاست زورگویي، مانند همیشه، در بلند مدت شکست خواهد خورد
برگردان: ا. آذرنگ
درنده خو ترین کشورهاي امپریالیستي اکنون سیاست « نه بحث، نه مذاکره، یا دیکتات ما را بپذیرید یا پیامدهای آنرا خواهید دید» را پیش گرفته اند. در حال حاضر، با کمیاب شدن منابع و ظهور یک آگاهي سیاسي جدید در بین خلق هاي استعمار شده جهان، شماري از کشورهاي امپریالیستي روند مذاکره براي رسیدن به نتایج مسالمت آمیز را کنار گذاشته اند. بویژه دولت هاي ایالات متحده، بریتانیا، استرالیا و اسرائیل سیاست« تحویل بده، یا شلیک خواهیم کرد» را پیش گرفته اند. این سیاست بروشنی در اظهارت دیک چیني، معاون رییس جمهور آمریکا بازتاب یافته است:« رییس جمهور مسئولیت تضمین اینکه با هیچیک از مستبدین جهان مذاکره نشود را به من واگذار کرده است. ما با شیطان مذاکره نمي کنیم، آن را در هم مي شکنیم.» هر دولتي که در واگذاري منابع خود یا قبول «تغییر رژیم» تردید کند، برچسب« شیطان»، « دولت وامانده»، یا « دولت یاغی» را دریافت مي کند. کوچکترین حادثه بهانه اي مي شود براي شعله ور کردن اوضاع به یک « بحران بین المللي». این یا آن منطقه «نقطه اشتعال» نامیده شده و بر یک « پاسخ فوري و دندان شکن» پافشاري مي شود. نمونه هاي مشخصي از خوداري از مذاکره وجود دارد. دولت جنگ طلب کنوني اسرائیل حتا از مذاکره با دولت انتخابي حماس به این بهانه که « تروریست» است خوداري مي کند. آنها با تروریست خواندن هر جنبش مخالف، یک سد غیر قابل عبور در برابر مذاکره قرار مي دهند. واقعیت این است که اسرائیل با هیچیک از مقامات فلسطیني از سر حسن نیت مذاکره نکرده است، به این دلیل که آنها هیچ موافقتنامه اي را نمیپذیرند مگر آنکه به تسلیم کامل فلسطیني ها بیانجامد. این هفته دولت اسرائیل پس از تجاوز به غزه، پیشنهاد دولت حماس براي آتش بس را در جا رد کرد.
ایالات متحده نیز رفتار مشابهي را در رابطه با ایران در پیش گرفته است و از مذاکره با دولت ایران خوداري مي کند و ادعا مي کند دولت ایران پشتیبان تروریسم است و هدف آن از ایجاد صنایع هسته اي، تولید سلاح هاي اتمي است. این واقعیت که ایران حق دارد براي تولید انرژي تاسیسات اتمي بسازد، کاملاً نادیده گرفته مي شود. موضع «عدم مذاکره» ایالات متحده (و در اینمورد موضع دولت اسرائیل هم) در هر لحظه مي تواند گزینه دست زدن به حمله پیشگیرانه هوایي علیه نیروگاه هاي اتمي ایران یا حتا یک تجاوز تمام عیار را در برابر آنها بگذارد.درآنسوي کره زمین، ایالات متحده از مذاکره دوجانبه با دولت جمهوري دموکراتیک خلق کره خوداري مي ورزد، این در حالي است که ایالات متحده دائماً از سیاست هاي دولت جمهوري دموکراتیک خلق کره شکایت مي کند. در واقع این رهبري ایالات متحده است که جمهوري دموکرایتک خلق کره را بخشي از «محور شرارت» لقب داده است، اما ترجیح مي دهد در پس چارچوب مذاکرات شش جانبه پنهان شده و با سعي زیاد در صدد ایجاد تفرقه بین جمهوري دموکراتیک خلق کره و جمهوري خلق چین بر آمده و کره شمالي را منزوي کند. طي بیش از چهل سال، دولت هاي مختلف آمریکا یکي بعد از دیگري، در راستاي نابود کردن دولت سوسیالیستي کوبا، سیاست مشابهي را دنبال کرده اند. یکیار هم به کوبا تجاوز کردند که به شکست انجامید. از آن زمان تا کنون، تهدیدات جدید بسیار و محاصره کامل اقتصادي علیه کوبا و مجازات هاي سنگین علیه کشورهایي که با کوبا وارد مبادلات تجاري شوند، اعمال شده است.
این سیاست ها، از جوانب چندی تازگي نداشته بلکه ادامه همان سیاست هاي قدیمي اند که شدت یافته و آشکارتر شده اند. قدرتهاي امپریالیستي غرب، براي سال هاي بسیاری دولت اتحاد شوروي که در پي انقلاب 1917 تشکیل شده بود را برسمیت نشناختند، نفرت آنها از سوسیالیسم و تصمیم آنها براي اجراي توصیه وینستون چرچیل که گفته بود: «طفل بلشویک را باید در گهواره خفه کرد» دلیل اصلي آن سیاست بود.
پس از اعلام بنیانگذاری جمهوري خلق چین در سال 1949، سیاست مشابهي در قبال چین در پیش گرفته شد. دولت استرالیا بمدت 25 سال از برسمیت شناختن جمهوري خلق چین خوداري کرد و آن کشور از اشغال کرسي مشروع و قانوني خود در سازمان ملل براي سال هاي بسیار محروم شد.
با این وصف، سیاست هاي وحشیانه سرمایه داري بطور عریان در برابر مردم جهان قرار دارد. مردم کشورهاي بسیاري، بجاي تسلیم و تن دادن به ذلت، در برابر دخالت بین المللي در امورشان مقاومت کرده و عزم خود براي حفظ استقلال کشورهاي خود را نشان مي دهند.
سیاست زورگویي، مانند همیشه، در بلند مدت شکست خواهد خورد
# posted by baloch : 2:11 AM
